Μελετούνται οι βασικές συνιστώσες της μικρής παράκτιας αλιείας στην Ελλάδα: βιολογική, κοινωνική και οικονομική. Με δεδομένη την υψηλή ετερογένεια της μικρής παράκτιας αλιείας γίνεται προσπάθεια ανάπτυξης μίας τυπολογίας της, ώστε να καταστεί δυνατή η σχεδίαση, εφαρμογή και αξιολόγηση διαχειριστικών μέτρων. Έμφαση δίνεται στην εξάρτηση των αλιέων από το ψάρεμα σε συνάρτηση με την διαφαινόμενη προοπτική της μείωσης του αριθμού αλιέων και σκαφών. Εξετάζεται επίσης η τακτική αλιείας, η αλιευτική θνησιμότητα και η παραγωγή σε μικρότερη χωρική κλίμακα (Πατραϊκός Κόλπος) με σκοπό την ανάλυση καίριων χαρακτηριστικών με σημαντικό ρόλο στη διαχείριση.

Η διατριβή αφορά στη μελέτη του ζωοπλαγκτού στα παράκτια και πελαγικά νερά της Κεντρικής Ελλάδας (Αιγαίο & Ιόνιο Πέλαγος, 1998-2000) σε σχέση με τα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά των επι μέρους οικοσυστημάτων. Εκτιμήθηκαν και συγκρίθηκαν τα ποσοτικά (αφθονία και βιομάζα) και ποιοτικά χαρακτηριστικά (είδη και ποικιλότητα) του ζωοπλαγκτού μεταξύ των διαφόρων περιοχών, εποχών και στρωμάτων βάθους και εντοπίσθηκαν οι κύριες περιβαλλοντικές παράμετροι που επηρέασαν την κατανομή των ζωοπλαγκτονικών βιοκοινωνιών.

Σκοπός της διατριβής είναι η μελέτη της άφιξης νεαρών ατόμων χελιού (γυαλόχελα) στον Αλφειό ποταμό και στο έλος της Σαγιάδας, σε σχέση με περιβαλλοντικές παραμέτρους. Η καταγραφή και παρακολούθηση περιβαλλοντικών παραμέτρων (φυσικοχημικές παράμετροι, μετεωρολογικά στοιχεία κ.λ.π.) κατά την μετανάστευση των ενήλικων ατόμων χελιού (ασημόχελα) από τις λιμνοθάλασσες του Αμβρακικού Κόλπου προς την ανοικτή θάλασσα και η συλλογή ατόμων με στόχο την μελέτη της βιολογίας του χελιού (μορφομετρικά χαρακτηριστικά, ηλικία και αύξηση κ.λ.π.) συμπληρώνουν τη διατριβή. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε συλλογή και καταχώρηση σε βάση (database) στοιχείων αλιευτικής εκμετάλλευσης φυσικών αποθεμάτων χελιού από το σύνολο του Ελλαδικού χώρου.

Στην διατριβή αυτή μελετώνται οι ζωοπλαγκτονικές και ιχθυονυμφικές συναθροίσεις στο Βορειοανατολικό Αιγαίο (τις περιόδους Ιούνιος, Ιούλιος, Σεπτέμβριος 2003 & 2004) και συσχετίζονται με τις περιβαλλοντικές παραμέτρους της περιοχής. Επιπλέον γίνεται εκτίμηση της δευτερογενούς παραγωγής. Η περιοχή αυτή παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς δέχεται την επίδραση του νερού της Μαύρης Θάλασσας, εμφανίζει υψηλή παραγωγικότητα και αποτελεί ένα πολύ σημαντικό αλιευτικό πεδίο της χώρας μας.

Η φάση της εγκατάστασης αποτελεί ένα από τα κρισιμότερα στάδια της φυσικής ιστορίας των ψαριών και η επιτυχία της καθορίζει τον αριθμό ψαριών που επιβιώνουν ώστε να ενηλικιωθούν και να ενσωματωθούν στα ιχθυοαποθέματα. Η γνώση των διεργασιών που διέπουν αυτή τη φάση και των οικολογικών απαιτήσεων των ιχθυονυμφών είναι ελάχιστη, ιδιαίτερα για τα μεσογειακά είδη. Η διερεύνηση της χωρικής και χρονικής κατανομής, της διάρκειας της φάσης για κάθε είδος, του προτύπου εκδήλωσης της φάσης, της επίδραση του περιβάλλοντος (βάθος, υπόστρωμα, βλάστηση), των προτύπων συμπεριφοράς, συνύπαρξης ειδών – καταμερισμού πόρων σε παράκτια περιοχή του Ιονίου, αποτελεί το αντικείμενο της διατριβής. Η έρευνα γίνεται με οπτικές μεθόδους καταγραφής (visual census) σε γραμμικές διατομές (line transects) με τις καταδύσεις να πραγματοποιούνται ως το βάθος των 7m, που αποτελεί και το μέγιστο βάθος εγκατάστασης των ιχθυονυμφών των κυριότερων εμπορικών μεσογειακών ειδών.

Κύριος σκοπός της εργασίας ήταν η συλλογή στοιχείων για τα πρότυπα εμφάνισης των πληθυσμών του δάκου της ελιάς, Bactrocera (Dacus) oleae Gmelin (Δίπτερα, Tephritidae), στις συνθήκες της Αχαΐας. Μελετήθηκαν επίσης και δύο ειδικότερα θέματα της οικολογίας του εντόμου, που ήταν το φαινόμενο της νύμφωσης στο έδαφος και οι παράγοντες που το επηρεάζουν, και η χωρική κατανομή των παγιδεύσεων των ενηλίκων στο εσωτερικό ενός ελαιώνα.